Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΓΙΑΣ. ΚΤΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ-ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Κανένα άλλον δεν είναι τόσον ωφελίμων εις τον κεκοιμημενον, μήτε τόσης ευφροσύνης αίτιον και φωτισμού και ενώσεως προς τον Θεόν, καθώς αυτό διότι αυτό το ίδιον Αίμα τού Κυρίου είναι εκείνο το οποίον χύνεται υπέρ ημών των αχρείων εις αυτήν την θυσίαν, και αυτό το ίδιον θείον Σώμα είναι εκείνο το οποίον θυσιάζεται επάνω εις το άγιον θυσιαστήριον». Αρχαία και σταθερή παράδοσις της Εκκλησίας μας η τέλεση μνημοσύνων στην μνήμη των κεκκοιμημενων αδελφών. Η μαρτυρία του Ευαγγελίου οτι στην μεταμόρφωση του Χριστού παρευρέθηκαν και ο πρ. Ηλίας με τον πρ. Μωυσή αλλά και η παραβολή του Λαζάρου και του πλουσίου δηλώνουν ότι οι κεκοιμημένοι έχουν τέλεια συνείδηση. Ο ΑΠ ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΝΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΤΕ ΖΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Τώρα πότε τελούμε μνημόσυνα; Ευχόμεθα ονομαστικά για εκείνους που εκοιμήθησαν, την Πρώτη ημέρα, την Τρίτη, την ενάτη, την εικοστή, την τεσσαρακοστή, κατόπι μετά τρεις μήνες, μετά έξι μήνες, και τέλος μετά να χρόνο και όσες φορές θέλουν να το κάνουν αυτό οι συγγενείς εκείνου πού έφυγε, δεν εμποδίζονται. Κάθε Σάββατο όμως όλου του χρόνου αναφέρονται προσευχές από την Εκκλησία για όλους τούς νεκρούς πού κοιμήθηκαν με ευσέβεια.Εκτός από αυτά όμως η Εκκλησία μας έχει και Ψυχοσάββατα στα οποία μνημονεύονται όλοι οι χριστιανοί από αρχής του κόσμου μέχρις εσχάτων. Τα πιο αναγκαία για την τέλεση ενός μνημόσυνου είναι:
Ή προσφορά άρτου (το πρόσφορον), ό οίνος, το Θυμίαμα, το έλαιον (λάδι) και το κερί.Και όλα αυτά διότι η υπόθεσης τού μνημόσυνου είναι στενά συνδεδεμένη με τη Θεία Λειτουργία. Η υπόθεσης του μνημόσυνου δεν είναι μόνον υπόθεσης ανθρώπων, αλλά κυρίως τού Χριστού. Από εκεί θα ζητήσουμε βοήθεια, και αυτή την βοήθεια μπορεί να την προσφέρει μόνον η Θεία Λειτουργία.Υπάρχουν μερικοί πού αντί μνημοσύνου κάνουν κάποια δωρεά εις μνήμην τού αποθανόντος, «αντί μνημοσύνου». Άλλο όμως το μνημόσυνο και άλλο η ελεημοσύνη πού μπορεί να κάνη κάποιος. Τίποτε, καμιά ελεημοσύνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Θεία Λειτουργία , οπού προσφέρεται «ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν τού κόσμου». Γι’ αυτό προσφέρουμε στην Εκκλησία το πρόσφορο και το νάμα, πού μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Από αυτό το πρόσφορο θα βγει και ή μερίδα τού κεκοιμημένου, πού τοποθετείται πάνω στο Δισκάριο, δίπλα στις μερίδες των αγίων και των Δικαίων τής Εκκλησίας. Εκεί βρίσκεται και όλη ή Εκκλησία, ή Στρατευομένη και ή Θριαμβεύουσα. «Είναι μεγάλη τιμή, τονίζει ο Ιερός Χρυσόστομος, να αναφερθεί και το όνομα τού δικού μας εκεί πού βρίσκεται ο Χριστός και ολόκληρη ή Εκκλησία. Διότι πρόσεχε. Αναγγέλλεται τότε το φρικτό Μυστήριο, ότι ο Θεός έδωσε τον Εαυτό του για τη σωτηρία τής οικουμένης...»Τα μνημόσυνα τελούνται με το βρασμένο στάρι(ΚΟΛΛΥΒΑ)και όχι με κουλουράκια, γλυκά κλπ. Ή ελπίδα τής σωτηρίας των χριστιανών δεν χάνεται και μετά τον θάνατο. Παρέχεται συγχώρεση των αμαρτημάτων σε αυτούς πού γίνονται μνημόσυνα εισακούοντας ο φιλάνθρωπος Θεός τις δεήσεις της ‘Εκκλησίας μας. Ή οριστική απόφασης τού Θεού για την μέλλουσα αμοιβή η τιμωρία δεν εκδόθηκε ακόμη αυτή επιφυλάσσεται για την Δευτέρα και Φρικτή Παρουσία. Μέχρι τότε η Εκκλησιά μπορεί να αναπέμπει δεήσεις και ικεσίες για τα μέλη της. Όπως στη στρατευομένη ‘Εκκλησία αυτοί που βρίσκονται σε εκκλησιαστική τιμωρία για τις αμαρτίες πού διέπραξαν, στερούνται τα Θεία μυστήρια, έτσι και στην Θριαμβεύουσα, αυτοί πού πέθαναν με τις αμαρτίες είναι μακριά από τούς αγίους και τούς δικαίους. Αναπτύσσεται η φιλαδελφία. Ανακουφίζονται οι ζώντες και θλιβόμενοι για τον θάνατο τού προσφιλούς των προσώπου. Διότι ο θάνατος είναι πικρός, δημιουργεί θλίψι αφόρητη. Χωρίζει απότομα προσφιλείς. Ή προσευχή και το μνημόσυνο είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μαζί τους. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας με τα προσφιλή μας πρόσωπα. Γίνεται ανάμνηση τού θανάτου. Ενθύμηση τής ματαιότητας τού κόσμου και των πραγμάτων αυτού.

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΘΥΜΙΑΜΑ

Το θυμία εξ αρχής συμβολίζει την προσευχή μας προς τον τριαδικό Θεό "κατευθυνθητω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου"Και ταυτόχρονα συμβολίζει και την ζέουσαν επιθυμία μας να γίνει η προσευχή μας δεκτή «εις οσμήν ευωδίας πνευματικής». Συμβολίζει ακόμη τις γλώσσες πυρός της Άγιας Πεντηκοστής, όταν ο Κύριος εξαπέστειλε στους Μαθητές Του το Πανάγιόν Του Πνεύμα «εν είδει πυρίνων γλωσσών». Στην ευχή που λέγει ο ιερεύς, όταν ευλογεί το θυμίαμα στην Πρόθεση, αναφέρει «Θυμίαμα Σοι προσφέρομεν Χριστέ ο Θεός εις οσμήν ευωδίας πνευματικής, ο προσδεξάμενος εις το υπερουράνιόν Σου θυσιαστήριον, αντικατάπεμψον ημίν την χάριν του Παναγίου Σου Πνεύματος». Με το θυμίαμα δηλ. ζητούμε από τον Κύριο να μας στείλει την αγιοπνευματικήν Του χάρι. Γι' αυτό και οι πιστοί, όταν τους θυμιάζει ο Ιερεύς, κλίνουν ελαφρώς την κεφαλή σε δείγμα αποδοχής της χάριτος αυτής.Το ευώδες θυμίαμα συμβολίζει εξ άλλου και τον αίνον, που απευθύνεται προς τον Θεό. Η καύση του θυμιάματος σημαίνει τη λατρεία και τον εξιλασμό. Το δε ευχάριστο συναίσθημα, που δημιουργείται από το άρωμα του θυμιάματος σε όλο το χώρο του Ι. Ναού, σημαίνει την πλήρωση της καρδιάς μας από τη θεία ευαρέστηση, που είναι ο καρπός της αγάπης μας προς τον Θεό.Το δε θυμιατήριον, που καίγονται τα κάρβουνα και τοποθετείται το θυμίαμα, συμβολίζει την κοιλίαν της Θεοτόκου, η οποία δέχθηκε στα σπλάγχνα της σωματικώς την Θεότητα, που είναι «πυρ κατανάλισκαν», χωρίς να υποστή φθοράν ή αλλοίωση.Και οι κοδονίσκοι που κρέμονται σε αυτό το κήρυγμα των Αποστόλων.

ΚΑΥΣΗ Η΄ ΤΑΦΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ;

Η ταφή των νεκρών είναι ο κανόνας για πολλούς πανάρχαιους λαούς και θρησκείες όπως Αιγύπτιοι, Φιλισταίοι Πέρσες και πολλοί αρχαίοι λαοί μαζί με πρωτόγονες φυλές. Και οι Εβραίοι έθαβαν τους νεκρούς τους. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας πληροφορεί ότι "έλαβαν το σώμα του Ιησού και έδησαν αυτό μετά των αρωμάτων, καθώς έθος(έθιμο)εστί τοις Ιουδαίοις ενταφιάζειν"Στην Παλαιά Διαθήκη ο μη ενταφιασμός αντιμετωπίζεται ως ατίμωση. Και οι αρχαίοι Έλληνες έθαβαν τους νεκρούς τους αφού πίστευαν ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά θάνατο. Δεν είναι λίγα και τα αρχαία αντικείμενα που έχουν βρεθεί σε τάφους μαρτυρόντας και αυτά οτι οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στην μετά θάνατο ζωή. Στις περιπτώσεις καύσεως των νεκρών στην αρχαία ελληνική πραγματικότητα γίνοταν για να αποφευχθεί η διάδοση επιδημίας ή βεβηλωσης των νεκρών π.χ. Τρωικό Πόλεμο. Τα θεολογικά ιστορικά κοινωνικά επιχειρήματα της ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πολλά και απορρίπτουν την καύση των νεκρών. Η παράδοση της Εκκλησίας μας θεμελιώνεται στην βιβλική και πατερική γραμματεία και στην θέση της Εκκλησίας περί της ψυχοσωματικης οντότητας του ανθρώπου. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνευματος και γι αυτό η εκκλησία τιμά και σέβεται το σώμα, αφού το ίδιο έκανε και ο Κυριος μας που δέχθηκε να ταφεί κανονικά. Ο Χριστιανός δεν μπορεί να δεχθεί την καυση γιατί αντιμετωπίζει το θάνατο οχι ως τερμα και τέλος αλλά με την ελπίδα της Αναστάσεως και της κοινωνίας με τον Τριαδικό Θεό. Η πράξη της καύσεως των νεκρων οδηγεί στην αντίληψη αφανισμού που είναι ξενη προς την διδασκαλία της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν επιβάλλει την πίστη και τις τελετές της σε όσους είναι ξένοι προς αυτήν αλλά και όσοι είναι ξένοι προς την εκκλησία δεν μπορούν να απαιτούν από την Εκκλησία να ευλογεί τις λανθασμένες επιλογές τους. Οι περιβαλλοντολογική, χωροταξικοί και οικονομικοί λόγοι που προβάλλονται είναι εντελώς ανίσχυροι. Η έλλειψη χώρου στις μεγάλες κυρίως πόλεις πρέπει να μας οδηγήσει στην ανευρεση χώρων και όχι στην καύση. Η αγάπη και ο σεβασμός είναι αίτια δημιουργίας και χώρου και προυποθέσεις. Δεν καταργούμε τα αυτοκίνητα εξ αιτίας του υπερβολικού αριθμού αυτοκινήτων αλλα δημιουργούμε νέους δρόμους και θέσεις πάρκινκ. Στο επιχείρημα οτι με την ταφή κινδινευει η υγεία του ανθρώπου απαντάμε ότι οι κίνδυνοι από τα κρεματόρια είναι περισσότεροι. Με την καύση των νεκρών σχοιματίζονται στην ατμόσφαιρα οργανισμοί του μονοξειδίου του άνθρακα, οξείδια του αζώτου. Επίσης με την αποτέφρωση εκπέμπεται διοξίνη η οποία είναι τοξικό δηλητήριο. Επίσης τα κρεματόρια αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη πηγή εκπομπής υδραγύρου στη Σουηδία. Όσον αφορά το οικονομικό θα πρέπει να ξέρουμε ότι το κόστος μιας κηδείας ενός γάμου και μιας βάπτισης εξαρτιούνται από την ματαιοδοξία μας.Για τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα που προβάλλουν κάποιοι δεν ευσταθούν γιατί ζητείται απο τους συγγενείς να παραβούν την φωνή της συνειδήσεως τους και να υπακούσουν στην επιθυμία του εκλιπόντος.

ΚΑΙΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙΜΕ ΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΑΣ ΜΗΝ ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΤΟ ΣΩΜΑ ΘΑΒΕΤΑΙ ΑΔΟΞΟ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΕΝΔΟΞΟ

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ασχολήθηκαν και με την περίπτωση των ονείρων. Γνώστες, από προσωπικές εμπειρίες, των μεθόδων και των τεχνασμάτων του διαβόλου, αλλά και της χάριτος του Θεού, διείδαν μέσα από την εκδήλωση των ονείρων αφ’ ενός τις προσβολές και επιθέσεις των δαιμονικών δυνάμεων, αφ’ ετέρου τις αποκαλύψεις των μυστηρίων του Θεού. Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, ο οποίος σημειώνει ότι τα όνειρα αποτελούν φανταστικές κινήσεις του νου του ανθρώπου που γίνονται κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν αδρανούν πλέον οι αισθήσεις και οι άλλες λειτουργίες του σώματός του. Τα όνειρα δημιουργούνται με τη φαντασία, η οποία αποτελεί, μετά την πτώση του ανθρώπου, φυσική δύναμη της ψυχής. Οι Πατέρες τοποθετούν το φανταστικό μέρος της ψυχής μεταξύ του νου και της αισθήσεως, εκεί όπου δημιουργούνται και αναπτύσσονται οι εμπαθείς εικόνες (τα είδωλα, ψεύτικες εικόνες των παθών). Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μερικά όνειρα, που προέρχονται από τον Θεό. Αυτά είναι τα όνειρα του δίκαιου Ιωσήφ. 1) Στον δίκαιο Ιωσήφ, όταν ήθελε λαθραία να απολύσει την Παρθένο Μαρία δια την εγκυμοσύνη, ο Άγγελος στο όνειρο του είπε: " Ιωσήφ, μη φοβηθείς να παραλάβεις για σύζυγο την Μαριάμ ..." 2) "Άγγελος Κυρίου φαίνεται στο όνειρο του Ιωσήφ λέγοντας: Να σηκωθείς να παραλάβεις το παιδί και την Μητέρα Αυτού και φύγε στην Αίγυπτο". 3) Ο ευαγγελιστής Ματθαίος λέγει περί των Μάγων: "Και συμβουλευόμενοι στο όνειρο να μην ανακάμψουν προς τον Ηρώδη, δια άλλης οδού αναχώρησαν στην χώρα τους" ( Ματθ β,12). 4) Ο απόστολος Παύλος, όταν ήταν στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας, είδε στον ύπνο του ένα Μακεδόνα, που τον παρακαλούσε να έλθει στην Ευρώπη. "Όραμα την νύκτα είδε ο Παύλος, άνδρας Μακεδόνας στάθηκε παρακαλώντας τον λέγοντας: Διάβου στην Μακεδονία να μας βοηθήσεις" (Πραξ. ιστ,9). 5) Την ώρα που ο Πιλάτος βασάνιζε με συνεχείς ανακρίσεις τον Ιησού, η γυναίκα του του είπε: "Μην πράξεις εσύ τίποτα σ' Αυτόν το δίκαιο, γιατί πολλά έπαθα σήμερα στο όνειρο μου γι' Αυτόν." ( Ματθ κζ,19)Εκτός όμως αυτών, υπάρχουν και όνειρα που ονομάζονται αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με αυτά, μας φανερώνει ο Θεός διάφορες εικόνες που έχουν χαθεί ή ακόμη και σημεία ανεύρεσης λειψάνων. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την αποκάλυψη που δέχτηκε η Οσία Πελαγία για την ανεύρεση της θαυματουργού εικόνας της Μεγαλόχαρης της Τήνου. Επίσης υπάρχουν και σήμερα αποκαλυπτικά σημεία ανεύρεσης λειψάνων, όπως την φανέρωση μιας μαυροφορεμένης στον ύπνο μιας γυναίκας αποκαλύπτοντάς της σημείο ταφής των δέκα μαρτύρων στη νήσο Κρήτη.Πώς μπορούμε όμως να κάνουμε διάκριση καλού και κακού ονείρου; Είμαστε εμείς σε θέση να διακρίνουμε το καλό από το κακό όνειρό; Ή ακόμη είναι σε θέση οι «γεροντάδες» να μας ερμηνεύσουν τις βουλές του Θεού και να μας πουν αν ένα όνειρο είναι εκ Θεού ή εκ του πονηρού; Πράγματι αυτά είναι κρίσιμα και σπουδαία ερωτήματα στην πνευματική ζωή. Και αυτό διότι ο διάβολος βλέπουμε να πλανεί τους ασκητές τις ερήμου, πόσο μάλλον τους μοναχούς και τους πνευματικούς του κόσμου τούτου. Το μόνο που αρμόζει σε αυτές τις περιστάσεις είναι να μη δίνουμε καμία σημασία στα όνειρα και οι πνευματικοί πρέπει αυτό να το ξεκαθαρίσουν στους εξομολογουμένους τους. Ακόμη και αν ένα όνειρο είναι αποκαλυπτικό και προέρχεται από τον Θεό και δεν υπακούσουμε, δεν πρόκειται να εξοργιστεί ο Θεός ούτε να αμαρτήσουμε εμείς που δεν υπακούσαμε, διότι γνωρίζει ο Κύριος ότι αυτό το κάνουμε από φόβο της πανουργίας των δαιμόνων. Με αυτά ο σατανάς έχει σκοπό να μας παραπλανήσει, να μας εξάψει τη φαντασία, να μας καλλιεργήσει μίση και έχθρες, να μας ρεζιλέψει, να μας κλονίσει την πίστη, να μας κάνει να περνούμε δυστυχισμένοι τις μέρες μας, να μας βυθίζει σε αμφιβολίες, να μας δημιουργεί ψευδαισθήσεις, να μας υποβάλλει να πιστεύουμε ότι επικοινωνούμε με τον Χριστό την Παναγία και πολλά άλλα. Με μόνο σκοπό να μας εξαπατά για να χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

Το μυστήριο του ευχελαίου τελείται σε περιπτώσεις ασθενειών και όχι για να μας πάνε τα πράγματα καλύτερα η για να φύγουν τα "δαιμονικά" ή για το καλό του μήνα-χρόνου.Μαζί με τις ευχές για θεραπεία ασθενειών ζητούμε και την άφεση αμαρτιών και για αυτό το λόγο προηγείται μετάνοια και εξομολόγηση. .Ζητούμε τη συγχώρηση των αμαρτιών, πρώτον διότι ο ίδιος ό Κύριος μας έδίδαξε ότι και οι σωματικές ασθένειες πολλές φορές έχουν σαν αίτιο τις αμαρτίες μας και δεύτερον διότι ή αμαρτία αφήνει τις ουλές της στις ψυχές και τα σώματα μας ακόμη και μετά τη μετάνοια και εξομολόγηση μας.Στούς Ιερούς Ναούς τελείται Ευχέλαιο τη Μεγάλη Τετάρτη για καλύτερη προετοιμασία των πιστών, πρίν από τη θεία Κοινωνία των ήμερων του Πάσχα. Κατά αντιστοιχία το ίδιο πράττουν πολλοί και προ των Χριστουγέννων.Όταν κάποιος θέλει να τελεστεί το Ιερό Ευχέλαιο στο σπίτι του για λόγους υγείας μπορεί να ενεργήσει ορθότερα ως έξης: Πρίν από το Εύχέλαιο οι οικείοι του ασθενούς και ό ίδιος ό ασθενής εξομολογούνται εν μετάνοια, προετοιμάζονται με νηστεία, κάνουν πολλή προσευχή και τελούν το Ευχέλαιο. Την επομένη κανονίζουν να τελεστεί και ιδιαίτερη Θεία Λειτουργία υπέρ υγείας του πάσχοντος, στην οποία και κοινωνούν. Εάν ό ασθενής είναι κατάκοιτος, κοινωνεί στο σπίτι. Για να γίνουν τ' ανωτέρω δεν πρέπει το Ευχέλαιο να γίνει κοσμικό γεγονός. Αυτοί πού θα προσκληθούν, για να παραστούν σ' αυτό, θα πρέπει να έχουν διάθεση να συμπροσευχηθοϋν και να συμβάλουν ουσιαστικά στο πρόβλημα μας. (Ή καλύτερη συμβολή τους είναι η «εν έπιγνώσει» συμμετοχή τους στο Μυστήριο).
Από πλευράς τυπικής προετοιμασίας του Μυστηρίου απαιτείται μια βαθιά πιατέλα με αλεύρι (για να τοποθετηθούν σ' αυτήν τα επτά κεριά), καντήλα, θυμιατό, χριστήρας (ή χριαλίδιο), Εικόνα. Οι παρευρισκόμενοι δεν είναι απαραίτητο να κρατούν κερί στο χέρι κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου.